|
Until the end of the world
wit
wit
De video die ik u in deze houding wil laten zien draagt de werktitel 'Blink'.
Deze video is een ode aan de twijfel, het zoeken en aftasten.
Aan de basis staat een oude analoge video-opname van 1 seconde waarin een oog 1 x een knippering doormaakt. Deze opname is digitaal opgerekt en uitgewerkt tot een fragment van ongeveer 35 minuten.
De dramatische vertraging werpt een microscopische blik op de minuscule veranderingen in de samenstelling van het kleurenpalet, veranderingen die steeds een nieuwe uitdrukking leggen in het oog.
Zo ontsluit diezelfde vertraging een enorme reeks van emotionele bespiegelingen in het oog,
bespiegelingen die in de knipperbeweging verborgen liggen of met de val van het ooglid samengaan.
witje
witje
Until the end of the world
In het derde deel van de gelijknamige film Until the end of the world van Wim Wenders, ontwikkelt een personage een apparaat waarmee dromen op video kunnen worden vastgelegd en bekeken. Enkele personages in de film zijn niet meer van de hypnotiserende beelden die hun eigen dromen nu concreet hebben voortgebracht, weg te krijgen. Ze raken emotioneel aan de beelden verslaafd, doen niets anders meer dan naar hun videopalet staren en moeten daarom uit hun situatie worden gered, zoals Wenders laat zeggen;”their dreams became black holes of isolation”
wit
Om verslaafd te kunnen raken aan daarvoor geschikte videobeelden is het essentieel dat een ontspannen houding kan worden aangenomen. Men moet niet hoeven staan, het hoofd moet niet voortdurend rechtop gehouden hoeven te worden, kortom een vertikale presentatie is hiervoor niet zo geschikt. Het gemakkelijkst is wanneer het beeldscherm in de hand kan worden genomen, met het hoofd mee kan worden gedraaid en gekantelt, eventueel op schoot gelegd, mee de natuur in- of zelfs mee in bed in een foetus-houding kan worden genomen en terwijl men blijft kijken, naast zich op het hoofdkussen kan worden gelegd.
wit
Hoewel het tijdens een tentoonstelling een onoverkomelijk risico is dat deze video maar vluchtig wordt bekeken, is het uiteindelijke doel van het begin tot het eind een ontwikkeling weer te gegeven.
Until the end of the world is een installatie waarmee ik de toeschouwer wil uitdagen de voorgestelde houding aan te nemen en deze volle 35 minuten aan te gaan.
|
