Het gegeven 'Stad', voorgesteld als een parcours van wanden, is niet alleen in letterlijke zin een trajekt waar wij ons dagelijks in begeven maar ook een moeilijke opgave waarbij we vanaf de eerste confrontatie genoodzaakt zijn steeds hoger op te klimmen voordat we in vogelvlucht over de wanden, de plaats kunnen bepalen van dat ene centrale punt dat wij vanaf dat moment ons 'thuis' noemen. Eenmaal bekeken vanuit dat centrale punt ontvouwt het stadsplan zich tot een 'uit' en 'thuis'-plan en schikt het begrip 'Stad' zich tot een proloog van de mogelijkheid om een deel van het begrip 'thuis' te kunnen definieren. |
|
"Het beoefenen van de wandperformance is een keldergebeuren, dat in afzondering, op de grens van licht naar duisternis plaatsvindt. De kelderruimte wordt gevormd door een hoge cilindrisch gesloten wand, waar je vanaf begaanbare grond niet uit eigen beweging, maar geleid door een 'verzinker', een dalende beweger, langs de denkbeeldige as in 'indaalt'. Eenmaal ingedaald toont de wand zich rondom als een volledige partituur van instructies en voorstellingsmateriaal. Fraseringen, fases, fysieke en mentale bewegingen vormen het skelet van een ritueel, waarbij de toeschouwer wordt verleid om in de rol van performer tot een voorstelling te komen." |